Συμφωνία - πακέτο ως τη Δευτέρα

Αντίστροφα μετρά ο χρόνος σε Βρυξέλλες και Αθήνα, από σήμερα και ως το απόγευμα της Δευτέρας, καθώς οι 17 της ευρωζώνης, θα πρέπει να “έχουν κάτι να πουν για την Ελλάδα και μάλιστα θετικό, αν θέλουμε η ελληνική υπόθεση να παραμείνει ζωντανή”.

Στην πραγματικότητα πέραν της μάχης της Αθήνας, με τους πιστωτές και την τρόικα, μια δεύτερη παράλληλη μάχη επηρεάζει ακόμα πιο καθοριστικά τις εξελίξεις και τις διαθέσεις των εταίρων: η μάχη, στο παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ του Νταβός στην Ελβετία. Εκεί βρίσκεται και ο επίτροπος Όλι Ρεν και όπως μεταφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, που πρόσκεινται στη γενική διεύθυνση οικονομικών “έχει εισπράξει μια ιδιαίτερα απαιτητική για την ΕΕ, ατμόσφαιρα από τους διεθνείς παρευρισκόμενους”.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν στο real.gr ότι στο Nταβός ανανεώθηκαν “με ένταση” οι αμερικανικές πιέσεις για την ελληνική υπόθεση, “κατά τον ίδιο τρόπο που τις συναντήσαμε και στη σύνοδο των G20 νότια Γαλλία τον Νοέμβριο του 2011”. Συγκεκριμένα επενδυτές από την άλλη όχθη του ατλαντικού, αλλά και ό ίδιος ο υπουργός οικονομικών Τ. Γκάιντερ, μέσω στοχευμένων παρεμβάσεων δείχνουν με το δάκτυλο τους εταίρους και ζητάνε: “λύστε γρήγορα τα εσωτερικά σας, έχουμε και εκλογές”. Στην Κομισιόν εκτιμάνε ότι οι “αμερικάνικες εντολές”, που μεταφράζονται σε ΑΕΠ και θέσεις εργασίας, δεν έχουν στόχο τους ευρωθεσμούς, αλλά την Γερμανία. Οικονομικοί παρατηρητές, αλλά κι σύμβουλοι της Κομισιόν, εκτιμούν ότι η Α.Μέρκελ είδε τις πολιτικές τις επιλογές να απομονώνονται στο Νταβός, όμως “θα αργήσει χαρακτηριστικά να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των διεθνών εταίρων”.

Η εκτίμηση που μεταφέρουν στις Βρυξέλλες πολλοί από τους συμμετέχοντες που σχετίζονται με τους ευρωθεσμούς είναι πως η Α. Μέρκελ πιέζεται ασφυκτικά από δύο πλευρές: πρώτα από τη συντηρητική μερίδα των παραδοσιακών ψηφοφόρων του CDU και από την άλλη από τον επιχειρηματικό κόσμο που “θα σκότωνε για νέες αγορές” και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορέσει να εξηγήσει σε συνελεύσεις μετόχων “το πως γυρίσαμε στην πιστωτική στενότητα του 2008”. Η σκέψη της δεύτερης ομάδας πίεσης βασίζεται σε δεδομένα που δείχνουν επιστροφή στην κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας λίγο μετά την κατάρρευση των Lehman.

Στην ίδια λογική εδράζονται και οι δηλώσεις του Ζ. Κ. Γιούνκερ, ότι “η Ελλάδα πρέπει να διασωθεί με κάθε κόστος” και υπό τους ίδιους φόβους ο Ο. Ρεν αναφέρθηκε σε “πιθανή αύξηση των δανείων προς την Ελλάδα”, ιδέα που είχαν συζητήσει προ εβδομάδων η Κρ. Λαγκάρντ με την Α. Μέρκελ στο Βερολίνο. Ακόμα και στο ΔΣ του ΔΝΤ πληθαίνουν οι φωνές που θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι μια διαφορετική περίπτωση σε σχέση με τις χώρες που συνήθως αναλαμβάνει το ταμείο και σε τελική ανάλυση “το ΔΝΤ χρειάζεται μια επιτυχημένη υπόθεση στην ευρωζώνη (success story).

Όλα αυτά όμως δεν αλλάζουν τον πυρήνα της ανάλυσης που υπάρχει σε Βρυξέλλες Βερολίνο και Ουάσιγκτον και ο οποίος λέει ξεκάθαρα πως στην Ελλάδα το πρόγραμμα δεν εφαρμόζεται με ευθύνη του πολιτικού κόσμου. Ο Γιούνκερ μίλησε για πολιτική κόπωση, στο Βερολίνο ψιθυρίζουν για πολιτική ανεπάρκεια, το βέβαιο είναι ότι στην ιστορία των τελευταίων δυο ετών, πέντε εκθέσεις καταγράφουν πως “οι μαζικές ρυθμίσεις, όπως οι περικοπές των μισθών και οι φορολογικές αυξήσεις πέρασαν αναίμακτα, ενώ οι συγκεκριμένες αλλαγές που αφορούν επαγγελματικές ή άλλες ομάδες σκαλώνουν σε κάτι το αόρατο”. Ο Ματίας Μόρς, επικεφαλής του κλιμακίου της Κομισιόν εξηγεί ότι “οι ομάδες προνομίων έχουν δυνατότερη φωνή”, όμως ουδείς εκ των εταίρων είναι διατεθειμένος να ανεχθεί αυτή την κατάσταση, που στα μάτια των ελεγκτών και των συνεργατών τους στις Βρυξέλλες δείχνει συναλλαγή.

Σ’ αυτό το ασφυκτικό σκηνικό, οι 17 του ευρώ αναζητούν ένα λόγο για να συνεδριάσουν μετά το δείπνο των 27. Τον λόγο πρέπει, όπως υποστηρίζουν κοινοτικές πηγές, να τους τον δώσει η Αθήνα. Αν μη τι άλλο, ευτυχώς μεσολαβεί ένα Σαββατοκύριακο.

Πηγή : real.gr